Dit boeiende boek bevat informatie, die voor sommigen misschien lichtelijk irritant kan zijn want het geeft een ongebruikelijke benadering van het homoseksuele leven en een kritische ontleding van een aantal illusies omtrent homofilie, die we juist als moderne waarheden waren gaan inhuldigen. Maaar toch is 'Het kan toch!' allerminst vijandig tegenover homofielen en het zal ook geen bevrediging schenken aan diegenen die de homofiel als mens geringschatten - daarvoor heeft de schrijver zelf te goed de houding van onbegrip en onterechte discriminatie ten aanzien van de homofiele mens meegemaakt. Wat dit levensverhaal wél is: een poging om het grote publiek in te lichten over de werkelijkheid van het homofiele bestaan en om de oude, maar zeker ook de moderne vooroordelen rond dit verschijnsel af te breken, die de homofiel dikwijls opnieuw in een onbegrepen isolement drijven, zij het dan op een andere manier dan voorheen.
Ironisch, maar ook opgelucht doet Aaron een boekje open over zijn 20-jarige homofiele omzwervingen en over zijn voormalige homofiele levensfilosofie. En hier al stijgt het boek uit boven een zuiver persoonlijke ontboezeming van iemand die het weer eens nodig vinft zijn belangrijke, complexerige zieltje in het licht van de openbare belangstelling te plaatsen. Aaron is een intelligent observator en hij geeft talrijke beschrijvingen over het gedrag en de relaties van mede-homofielen die stof tot nadenken kunnen geven en misschien voor deze of gene aanleiding kunnen zijn om zijn ideeën over homofilie te herzien. Deze beschijvingen van de wereld, de 'subcultuur' van de homofielen, zijn vrij uniek, want ondanks de publiciteit van de laatste jaren rond homofilie wordt het publiek slechts spaarzaam geinformeerd over de 'binnenkant' van het homofiele bestaan, en in dit vacuüm aan informatie en kennis kunnen dwaal-opattingen worden verkondigd en een tijdlang stand houden.