- Vergeven heeft twee aspecten: de ander vergeven en jezelf vergeven. Om te kunnen vergeven moet je bereid zijn alle pijn en woede te doorleven en los te laten. Anders wordt vergeven verdringen. Wij moeten de ander leren zien vanuit ons hóger ik, en níet vanuit ons lager ik. Ons hoger ik ziet het goede in de ander, ons lager ik (ons ego) bijt zich juist vast in het donker van de ander. Het leren vergeven vergt in wezen het gaan van een inwijdingsweg. Want alleen langs die weg leer ik mij te verbinden met mijn hoger ik.

Met dit boek raakt Stolp een wezenlijk en actueel probleem: de psychische verwonding als gevolg van leed dat je berokkend wordt. Voor het slachtoffer betekent het vaak een blijvende kwetsuur, want pijn en woede verdwijnen niet zomaar. Ze beroven je van je vrijheid. Slachtoffers voelen zich vaak zelf schuldig, met als gevolg een kramp van verdringing. Negatieve gevoelens binden je aan de dader en aan je ego, laat Stolp zien; ze beroven je van je vrijheid. Vergeving echter bezit genezende kracht. Meestal gaat dit niet zomaar; geef ruimte aan je pijn en je woede, adviseert hij, maar kies vervolgens voor de weg die je innerlijk vrij maakt. Deze weg is vaak lang en zwaar, stelt hij, maar het is een inwijdingsweg, die je verandert door je te verlossen van je ego. Hij geeft tal van praktische aanwijzingen voor het volgen van die weg. Een belangrijk aspect ervan is echte interesse in anderen. Vrijheid en liefde trekken dan samen op.