'Fatima, wist jij dat je onderdrukt wordt, met dat hoofddoekje?'
'Hoezo? Dat wil ik zelf. Volgens mij worden Nederlanders juist onderdrukt. Want jullie zijn geen moslim.'
'Maar wij willen helemaal geen moslim worden.'
'Dat kun je niet menen. Wie wil er nou naar de hel?'

De Amsterdamse student Joris Luyendijk schreef zich in aan de universiteit van Cairo en leefde een jaar lang tussen Egyptische leeftijdgenoten. In dit boek heten ze Muhammed de Feminist, Ali de Piekeraar, Fundamentalist Imad, Liberaal Hazem. Hij sprak met ze over liefde, islam, het westen, seks, democratie, homo's, joden, fundamentalisme, emancipatie en de zin van het bestaan. En noteerde hoe zij en andere 'doordeweekse' Egyptenaren leven, plezier maken, treuren, haten en verliefd worden.

Recensie(s)

De auteur - student politicologie en Arabisch - woonde een jaar in Cairo. In dit boek doet hij verslag van zijn dagelijkse wederwaardigheden. De nadruk ligt hierbij op gesprekken die hij voerde met leeftijdgenoten over liefde, seks en rolverdeling. Uiteraard speelt de invloed van de Islam daarbij een belangrijke rol. Het boek is vlot geschreven en geeft inzicht in de gedachtenwereld van jonge mensen. Wie voor een bezoek aan Egypte iets meer wil weten over de bewoners van dit land, vindt in dit boek wat hij zoekt. Dat geldt eveneens voor lezers die geïnteresseerd zijn in 'de' Islamitische gedachtenwereld. Dat in dit boek de nadruk niet ligt op problemen is een verademing. Toptien-boek.