Nederlandse vertaling van het oorspronkelijk in het Latijn geschreven 'Hippolytus redivivus', dat in 1644 ergens in Nederland - een impressum ontbreekt - is gedrukt. In 1645 verscheen de eerste Nederlandse vertaling. De anonieme schrijver van het werk doet zijn uiterste best om op elk bladzij zoveel mogelijk slechts over de vrouw te vertellen, waardoor hij in staat is een groot aantal pagina's prikkellectuur te produceren. Hippolytos is een figuur uit de Griekse mythologie; toen hij weigerde op de avances van zijn stiefmoeder Faidra in te gaan, draaide zij de zaken om en vertelde zijn vader Theseus dat hij haar te na was gekomen. Dat kostte Hippolytos het leven, want op verzoek van Theseus liet de god Poseidon hem dodelijk verongelukken. Deze geschiedenis is door Euripides, Seneca, Racine en Vondel (naar Seneca) in een treurspel verwerkt. Eén van de platen (tegenover p. 273) is volgens Muller een vrije reproductie naar een zeer oude volksprent (16e eeuw) genaamd Bigorne en Scherminkel, twee reusachtige monsterdieren, waarvan het eerste alleen goede mannen eet en bijster vet is; het andere eet alleen goede vrouwen en is .... zeer mager.Jacob van Royen was van 1671 tot 1717 in Amsterdam werkzaam als boekverkoper. In 1679 gaf hij 'De verreesen Hippolytus' voor het eerst uit, in 1710 gevolgd door een tweede, sterk vermeerderde druk. Dit is een titeluitgave van die uit 1710: alleen het jaartal op de titelpagina is verschillend. L2935