SCHELLINX, HAROLD (1956)
Ultra. Opkomst en ondergang van de Ultramodernen, een unieke Nederlandse muziekstroming (1978 - 1983).

Lebowski Publishers, Amsterdam. 2012. Eerste druk. Paperback (gebrocheerd garenloos). Papieren band.
413 pp. 15 x 23 x 3,75 cm. 704 gr. Omslagontwerp Dog and Pony, Amsterdam. Typografie Perfect Service, Schoonhoven. ISBN-13 9789048812400. Geïllustreerd. Met bronnen & bibliografie. Met Ultra discografie (selectie). Met register van personen en bands. Met bijgevoegd een flyer van Lebowsky Publishers en met twee toegangsbewijzen Melkweg Oude Zaal [Ultra 2012-Einde: Minny Pops + The Tapes] de dato zaterdag 7 april 2012. Gesigneerd met opdracht en datum door de auteur op de Franse pagina: "Voor Welis, with love - Harold - 7/4/2012".

In Ultra schetst muzikant, kunstenaar, schrijver en wiskundige Harold Schellinx een indringend en caleidoscopisch beeld van de Ultramodernen, de verzamelnaam voor Nederlandse groepen en artiesten die deel uitmaakten van de tweede experimentele golf in de geschiedenis van de popmuziek. De 'post-punk experimentele pop' (1978-1983) was een muziekstijl waarin muzikanten en kunstenaars wereldwijd de ongekunsteldheid, energie en 'do-it-yourself '-filosofie van punk combineerden met ideeën, methoden en technieken veelal ontleend aan avant-garde kunst, jazz, elektronische en modern klassieke muziek. 'Ultramodernen' of 'Ultra' was de naam van een reeks concerten die, van september 1980 tot en met april 1981, op woensdagavond plaatsvond in jongerensociëteit Oktopus aan de Amsterdamse Keizersgracht, en die nationaal en internationaal veel aandacht trok. Bands als Minny Pops, The Young Lions, Mekanik Kommando en Nasmak maakten er furore. In dezelfde tijd ontstond Vinyl, dat zich als tijdschrift voor 'moderne muziek' poneerde als een professioneel alternatief voor de als belegen en ingeslapen ervaren Nederlandse muziekpers van die dagen. In haar beginjaren was Vinyl de spreekbuis en - niet in het minst door de bijzondere vormgeving ook het gezicht van de Ultramodernen. Ultra is een unieke verzameling verhalen, interviews, teksten en foto's, met als rode draad het Don Quichoteaanse relaas van Schellinx' eigen Werdegang als jonge maker van experimentele popmuziek en als redacteur van Vinyl, in het Amsterdam, London en Brussel van de vroege jaren tachtig. Het was een tijd van extreem idealisme, van modern zijn op leven en dood, een tijd waarin muziek alles, en alles muziek was, maar waarin die muziek ook elke dag weer opnieuw kon nee, moest! worden uitgevonden.

In 400 pagina's vertelt muzikant en schrijver Schellinx over de postpunkbeweging in Nederland die met de naam Ultramodernen of Ultra op de affiches stond. De nadruk lag niet zozeer op de muziek, maar op de originaliteit: alles moest anders dan het was. Dat leverde niet altijd welluidende muziek op. Ultra is vooral een verslag van de acties van Ultra in Nederland: concerten, het blad Vinyl, flexidiscs en cassettebandjes, beeldende kunst. Maar het geeft ook een prachtig tijdsbeeld van de jaren '80 met de krakersbeweging en de kroning van Beatrix. Het is ook een biografie van Schellinx als actieve Ultra. Het is jammer dat het boek geen hoofdstukken kent: het springt van de hak op de tak. De zwart-witfoto's zijn vaak bewogen. Aan het eind een bronnenlijst en een discografie van (bijna) alle opnamen die in de Ultra-tijd zijn gemaakt. Een uitgebreid register maakt het zoeken naar personen en bands heel gemakkelijk. Een waardevol boek over een korte, maar hevige periode in de Nederlandse muziekgeschiedenis. (Frans Hollander).

Harold Schellinx (1956) is muzikant, wiskundige, kunstenaar en schrijver. Zo maakte hij voor online tijdschrift Hard//Hoofd gedurende het priemjaar 2011 een dagelijks geluidskiekje van tien seconden. Als een van de initiatiefnemers van Ultra, redacteur van Vinyl en bandlid van The Young Lions maakte hij deze bijzondere periode in de Nederlandse geschiedenis van dichtbij mee.

Zeer fraai exemplaar. In nieuwstaat.

BOOKNUMBER: 18018