De tijden veranderen en de instituties veranderen mee omdat ze anders snel hun bestaansrecht zouden verliezen. Een prachtig voorbeeld daarvan vormen de waterschappen: als institutie ontstaan in de late Middeleeuwen en nog steeds vitaal en van wezenlijk belang voor de samenleving. Dat kon alleen door een continu proces van aanpassing aan veranderende omstandigheden, waarbij echter de primaire en essentiële functies gehandhaafd moesten blijven en - soms - angstvallig moesten worden bewaakt tegen bedreigingen.
Eén van de ontwikkelingen was de toenemende aandacht voor de kwaliteit van het oppervlaktewater, die uitmondde in het van kracht worden van de Wet verontreiniging oppervlaktewateren WVO in 1970. Hoewel een aantal waterschappen al langer bezig was met het kwaliteitsbeheer (Rijnland, De Dommel, Regge & Dinkel), vergde het voor veel waterschappen een enorme omschakeling. In het kader van het achterstallige kwaliteitsbeheer werd een enorme zuiveringsinspanning gevraagd van de waterbeheerders. Het getuigt van grote visie bij de toenmalige bestuurders, dat ze ervoor gekozen hebben op dit terrein in elk geval inhoudelijk de krachten te bundelen. Het resulteerde in de oprichting van de Stichting Toegepast Onderzoek Reiniging Afvalwater, de STORA, op 13 september 1971, aanvankelijk uitsluitend voor de zuiverende instanties.
In dit boek wordt stilgestaan bij het verleden van de STOWA, maar ook uitdrukkelijk, en soms wat speculatief, gekeken naar de toekomst. Dat gebeurt niet door een exposé te geven van wat de STORA/STOWA de afgelopen veertig jaar voor elkaar heeft gekregen. De rapporten van alle onderzoek in die periode zijn beschikbaar en toegankelijk, een indrukwekkende stapel.