Dit boek gaat over de medicamenteuze behandeling van ambulante patiënten met vroege psychose. Maar nu eens niet over synapsen, neurotransmitters, stofnamen en bloedspiegels, maar wel over andere zaken die in de dagelijkse praktijk minstens even belangrijk zijn.
Hoe kan de zorg voor patiënten met vroege psychose binnen een bepaalde GGZ-regio zo efficiënt mogelijk georganiseerd worden? Hoe wordt bij de individuele patiënt de indicatie gesteld voor onderhoudsbehandeling met antipsychotica? Zijn de officiële richtlijnen van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie hierover wel adequaat onderbouwd? Wat zijn de voordelen en de nadelen van het schizofrenieconcept als algemeen geldend referentiekader voor de behandeling en de research van patiënten met een vroege psychose? In de klassieke handboeken over psychiatrie en psychofarmacologie komen deze niet-farmacologische aspecten van de behandeling met antipsychotica nauwelijks aan de orde.

De moderne aanpak van de vroege psychose biedt een wetenschappelijke onderbouwing voor de organisatie van de dagelijkse praktijk en voor de klinische beslissingen die daarin genomen worden. De literatuur wordt kritisch besproken en er wordt aandacht gegeven aan de wetenschappelijke onderbouwing en aan de methodologie. Het is in de eerste plaats bedoeld voor psychiaters en voor assistenten in opleiding. Het is ook van belang voor sociaal-psychiatrisch verpleegkundigen, psychologen en geïnteresseerde leken (patiënten en familieleden).