Heel lang - reeds tientallen eeuwen - zijn specerijen van grote invloed geweest op de wereldeconomie. Overal ter wereld en in alle tijden, vanaf de oudheid tot aan de middeleeuwen en de moderne tijd. Specerijen hebben de geschiedenis voor een groot deel bepaald. En het product dat het meest werd verhandeld omdat het, zoals we nu zouden zeggen 'een hoge toegevoegde waarde' had, was peper. Peper diende in feite nergens toe, het had geen enkele nuttige functie, net zo min als alle andere specerijen. Maar waarom wilde men dan al die volstrekt nutteloze producten hebben, zelfs ten koste van alles? Omdat ze in werkelijkheid een veel belangrijker functie hadden dan die van direct nut. Nuttige producten dienden de mensen in leven te houden, maar nutteloze producten als specerijen dienden de mensen te representeren, hun status te verlenen. Aangezien de constructie van het eigen imago voor de mens belangrijker was - en nog steeds is - dan welke functionele waarde ook, is de jacht op specerijen de opmaat geweest voor de meest lucratieve economische activiteit van de menselijke geschiedenis. Francesco Antinucci vertelt deze geschiedenis en de geschiedenis van het belangrijkste vehikel voor deze specerijen: de keuken en de kunst van het koken. Aan het eind van ieder hoofdstuk vinden we instructies voor een directe kennismaking met de keuken van weleer aan de hand van de meest typische en eenvoudig te bereiden recepten uit de keuken van het antieke Rome, van de middeleeuwen en de renaissance.