Nieuwstaat. Ruud Lubbers (1939–2018) was een Nederlands christendemocratisch politicus, minister van staat, ondernemer en diplomaat. Van 1982 tot 1994 was hij minister-president van Nederland. In zijn laatste jaren zette hij zich in als activist voor het behoud van het milieu, multiculturalisme, voor de terugdringing van kernwapens en voor een positieve benadering van allochtonen en vluchtelingen.
Hij is de langstzittende Nederlandse minister-president ooit.

Rudolphus Franciscus Marie (Ruud) Lubbers was ondernemer, minister van Economische Zaken, Tweede Kamerlid, minister-president van drie kabinetten, Hoge Commissaris voor de vluchtelingen en minister van staat. Van 1982 tot 1994 leidde hij ons land op robuuste en oplossingsgerichte wijze door de crisisjaren. Maar wie is Ruud Lubbers eigenlijk?

In ‘Persoonlijke herinneringen’ maakt de voormalig premier van Nederland aan het einde van zijn leven de stand op. Voordat hij tot een slotsom komt, neemt Lubbers de lezer in vogelvlucht mee door zijn leven. Dat doet hij op een reflectieve, poëtische, oprechte en dikwijls humoristische wijze.
Intense herinneringen aan zijn ouders en grootouders, zijn katholieke jeugd en de oorlogsjaren passeren de revue, maar ook bespiegelingen over opgroeien en ouderdom, zijn politieke jaren in binnen- en buitenland, ontmoetingen met wereldleiders en gedachten over liefde en spiritualiteit.

Hoe pak je dat aan, minister-president zijn? Is het leven maakbaar of valt het je toe? Hoe word je tot wie je bent? Hoe ga je om met veranderingen, met teleurstellingen, hoogte- en dieptepunten? Welke inzichten doe je onderweg op, waar verwonder je je over, wat moet je loslaten?
De man die een onuitwisbare politieke rol speelde, de premier die Nederland tijdens de crisis van de jaren tachtig economisch boven water wist te houden, schroomt niet om openhartig te worstelen met de vraag: wie ben je als politicus? Maar vooral: wie ben je als mens?
‘Persoonlijke herinneringen’ is een intiem en ontroerend zelfportret, een even boeiend als belangwekkend boek. Een laatste saluut.