Een ontroerend oorlogsdagboek van twee zussen die ook elkaars beste vriendinnen zijn
Op 6 mei 1940 besluiten Benoîte en Flora Groult, twintig en vijftien jaar oud, een dagboek bij te houden. Hun dagelijkse belevenissen, hun romantische ontmoetingen en hun naïeve kijk op het leven vormen een schril contrast met de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. Dagboek voor vier handen is een intiem, openhartig verslag van twee zussen die ook elkaars beste vriendinnen zijn. Het verscheen voor het eerst in 1962 en is nog altijd Benoîtes persoonlijke favoriet.
rec.
Bij de verovering van Frankrijk in mei 1940 door de Duitsers zijn Benoite en Flora Groult respectievelijk 19 en 14 jaar oud. Dan beginnen zij hun gezamenlijke dagboek. Om en om beschrijven zij hun ervaringen en emoties vanaf 6 mei 1940 tot en met 18 januari 1945. Dat er nadien geschaafd en gevijld is aan deze schrijfsels, is zeer waarschijnlijk. Zij publiceren hun dagboek in 1962 en oogsten goede kritieken. Tegen de achtergrond van de oorlog groeien zij op, studeren zij en dromen zij over vriendschap en liefde. Naarmate de tijd en dus het dagboek vordert wordt het leven grimmiger. Niet alleen de schaarste aan gebruiksgoederen en voedsel doet zich venijnig voelen, ook dood en rouw treft de familie. De euforie van de bevrijding vormt de afsluiting van het bij vlagen boeiende en ontroerende dagboek van deze twee voorlijke en intelligente zusters. De hechte familieband zou later nog ettelijke vervolgen van de gezamenlijke publikaties opleveren.