- te vaak naar regels en protocollen maken wordt gegrepen, wat de passie uit het vak haalt. In Ont-moeten? beschrijft Jan Jutten de stand van zaken van zijn zoektocht naar betekenisvol hedendaags onderwijs. Het voorwoord werd geschreven door Luc Stevens, die benadrukt dat teveel scholen kenmerken van stilstand hebben en gebaat zijn bij het geven van uitdagend en dynamisch onderwijs.

In Ont-moeten? baseert Jutten zich onder andere op hedendaagse vooraanstaande denkers als Wheatley, Scharmer, Senge, Fullan (organisatie-en onderwijsontwikkeling) en Gardner, Kagan & Kagan en Goleman (intelligentieonderzoek en coöperatief leren). Het boek laat zich makkelijk lezen en geeft een goed kernachtig overzicht van hoe een school zich zou moeten organiseren om kinderen van nu te helpen zich voor te bereiden op een steeds sneller veranderende toekomst. Jutten acht het van wezenlijk belang dat het onderwijs zich intensief gaat bezighouden met ontwikkelingen op het gebied van breinonderzoek. Dit brengt hem bij coöperatief leren. Leerlingen zijn geen concurrenten van elkaar, maar partners die betekenisvol en aanvullend kunnen zijn. Eén hoofdstuk wordt besteed aan systeemdenken. Systeemdenken is voor kinderen makkelijker (natuurlijker) dan voor volwassenen, betoogt Jutten. Waar volwassenen de wereld hebben leren zien als een verzameling gefragmenteerde delen, zien kinderen dat zo (nog) niet. Tools als gedragspatroongrafieken, mindmaps, stappenschem's, relatiecirkels en causale lussen worden aangereikt om niet af te leren de samenhang der dingen te zien. Ont-moeten? is van voor naar achter goed te lezen maar kan ook per hoofdstuk apart worden gelezen en begrepen. Het is een interessant boek, voor iedereen die zich wil bezighouden met zinvol onderwijs. Jutten heeft zowel aandacht voor de leerkracht, de leidinggevenden als de bestuurder van de school. Allen halen er wel iets van hun gading uit.