In dit boek speurt Erich von Daniken weer naar aanwijzingen die op een vroeg contact met buitenaardse wezens kunnen duiden. De belangrijkste bron voor zijn tekstuitleg, die de zin en onzin van allerlei religieuze opvattingen aan het licht brengt, is de bijbel. Maar bij zijn analyses betrekt hij ook de oude joodse sagen en legenden, kronieken van vroege geschiedschrijvers en Indische, Babylonische en Perzische vertellingen. Daarbij gaat het hem vooral om de overeenkomsten tussen de schriftelijke overleveringen van ver verwijderde culturen die nooit enig contact met elkaar hebben gehad, en de tegenstrijdigheden en inconsequenties binnen de diverse teksten, die aantonen dat er met deze geschriften 'iets niet pluis is'.
Een van zijn belangrijkste aanknopingspunten is dat het alom geprezen 'Opperwezen' uit de bijbelse traditie niet met het ideaalbeeld van de door de christenen aanbeden God overeenkomt. Want aan deze almachtige God worden eigenschappen toegeschreven die in schrille tegenspraak staan met het herhaalde falen van het Opperwezen. Maar wie was dan toch deze 'Allerhoogste' die zich aan de mensheid openb aarde?
Erich von Daniken besteedt ook aandacht aan de 'ongelooflijke' beschrijvingen van halfwezens en reuzen, de legenden over het paren van godenzonen en sterfelijke vrouwen, en de ontvoering van Abraham en de profeet Henoch naar buitenaardse plekken. Zo komt hij tot de conclusie dat binnen heel wat godsdiensten het principe van de verlossing is verbonden met de verwachting van de terugkeer van hogere wezens die ooit de aarde hebben bezocht. En zo blijken alle ideeën over de messias uiteindelijk te herleiden tot die ene oeroude, wereldwijde belofte: Wij komen terug!