Flaptekst

Tova Gerge’s roman Pojken (De jongen) deed in Zweden veel stof opwaaien. Niet in het minst vanwege de nogal controversiële inhoud. Het boek werd alom gerecenseerd, vrijwel alle kranten, tijdschriften en andere media besteedden aandacht aan het boek. De recensies waren positief.
Het boek, waarin thema’s als gender, feminisme, seksueel misbruik, sadomasochisme en klasse-conflicten aan bod komen, is nu ook in Nederlandse vertaling verkrijgbaar.


De uitgeverij heeft er op aandringen van de schrijfster voor gekozen het originele coverontwerp van de Zweedse uitgave over te nemen. Op de groene cover prijkt een buttplug, een voorwerp om seksueel genot te stimuleren, dat je over het algemeen niet in een literaire context tegenkomt. In de Zweedse literaire wereld veroorzaakte het boek de nodige ophef. De roman werd tijdloos, lastig en eigenzinnig genoemd en onder andere vergeleken met Lolita van Nabokov.

De jongen onderzoekt hoe sociale machtsstructuren een relatie binnendringen met elementen van dominantie en onderwerping. Gerge portretteert de twee hoofdpersonages en hun tekortkomingen met tederheid, laster en absurde humor. De verteller is een jonge man wiens naam we niet aan de weet komen. Hij studeert filmstudies aan een universiteit, werkt extra als nachtportier en heeft een ietwat onhandig verleden in een provinciestadje waar alleen maar op wordt gezinspeeld. Hij schept er plezier in om mensen te laten lijden. Of liever gezegd: een specifieke persoon. Hij noemt haar de jongen, en ze zit schuin voor hem in de collegebanken en heeft zo haar mening over de docent.
De twee beginnen een consensuele relatie waarbij de jongen regelmatig seksueel vernederd en met een riem geslagen wordt, terwijl er een grote mate van dagelijkse controle over hem wordt uitgeoefend. De roman beschrijft de relatie gedurende het jaar waarin deze ongeveer voortduurt. Het klinkt vrij eenvoudig, maar niets is eenvoudig in deze vakkundig gecomponeerde roman. Eerst moet je wennen aan de denkbeeldige wereld van de verteller en het jonge meisje leren zien als de jongen, en de oppervlakkige, ongelijke relatie accepteren als een afgesproken overeenkomst. (Jonas Thente, Dagens Nyheter)


‘Spreken over de grijze gebieden in de hedendaagse taal voelt vlak in relatie tot de complexe problemen waar Tova Gerge over schrijft.’ Jenny Högström in Aftonbladet


‘De roman is mooi in die zin dat hij is geschreven op een manier die consistent is met waar hij over vertelt - hard, precies en zeer beheerst.’
Kristofer Folkhammar op Sveriges Radio

‘Gerge's taalkundige soberheid, haar manier om dichtbij zichzelf te blijven, maakt dat je je wonderbaarlijk gemakkelijk kunt identificeren met zowel de hoofdpersoon als de jongen, ook al worden ze vreselijk kil neergezet.’
Jenny Aschenbrenner in Svenska Dagbladet

‘De jongen is net Lolita van Vladimir Nabokov. (...). Iets zo onafhankelijk als De jongen heeft de Zweedse literatuur sinds de introductie van het gender-neutrale voornaamwoord niet meer meegemaakt.’
Stefanie Ravelli in Bon

Over de auteur:

Tova Gerge (1982) woont in Stockholm, waar ze in de theaterwereld werkzaam is. Ze heeft een vijftiental toneelstukken geschreven voor theater, radio en kleinere podia. Sommige van haar stukken zijn ook in het buitenland opgevoerd.
Ze vertaalde drama uit het Frans naar het Zweeds.
Haar schrijven omvat poëzie, proza en essays. De Jongen is haar derde boek. Ze ontving onder meer de prestigieuze prijs van het Albert Bonniers Stipendiefonds.