Over de poëzie van P.C.Boutens bericht Het Handelsblad van 16 februari 1930: 'dit werk heeft in zéér ruimen kring bewondering gevonden: het heeft geesten en harten veroverd: het is, zonder dat men den kunstenaar welke gemeenzaamheid ook ten laste kan leggen, populair.' Tegenwoordig lijkt dit werk vrijwel uit ons blikveld te zijn verdwenen. J. B. W. Polak schrijft: 'Na de Tweede Wereldoorlog leek hij welhaast vergeten en zelfs een heruitgave van zijn lyrische gedichten in de tweede helft van deze eeuw heeft hem niet de aandacht gebracht, waarin zijn tijdgenoten Herman Gorter en J. H. Leopold zich op dit ogenblik mogen verheugen.'

Wat resteert, is de vage reputatie van een gedegen vakman wie een welverdiende, maar schimmige plaats is toebedeeld in de tomben van de Nederlandse literatuur-geschiedenis. 'Van heil en taal, wartaal en onheil wacht ons een gastmaal, waarvan je al gauw zult zeggen: ik ben zat' (Jan Kuijper). Dat lot, dat trouwens meer 'groten' ten deel is gevallen, is een goede reden een aantal auteurs te vragen zijn biografie en dichterlijk werk te herlezen - zeker nu op 13 maart 1993 zijn vijftigste sterfdag wordt herdacht. In dit Schrijversprentenboek doen zij verslag van hun bevindingen. Na een globale, inleidende schets van het leven en het werk worden gaandeweg steeds meer facetten zichtbaar: gedichten, bundels, literatuuropvatting, maatschappelijke context, ontvangst, literaire vriendschappen. Het geïllustreerde boek besluit met een essay over Boutens' liefde voor goedverzorgde, bibliofiele uitgaven.

Uiteraard dient deze verzameling niet slechts de herinnering aan een groot oeuvre - het wil tevens voor hedendaagse lezers de ingang ertoe vergemakkelijken. 'Ieder komend Nederlands geslacht zal zich zijn eigen Boutens voor ogen stellen', schreef Martinus Nijhoff op 22 mei 1926 in een kritisch stuk. Wie oog en oor heeft, ontwaart een fabuleus dichterschap dat een onuitwisbare indruk heeft nagelaten bij nagenoeg alle dichters van formaat uit de eerste helft van deze eeuw.