Meer dan de helft van de gemeenten werkt enthousiast aan de ontwikkeling van een brede-schoolaanpak, waarbij de school en instellingen in de buurt beter samenwerken om de ontwikkeling van kinderen te bevorderen. Die samenwerking ontstond vooral om kinderen met achterstanden meer kansen te bieden. Daar komt nu verbetering van arrangementen voor zorg en opvang van kinderen bij. Terecht wordt er veel van verwacht. Maar de samenwerking is niet zonder spanningen.

De rijksoverheid heeft aangegeven dat de brede school vooral een zaak is van gemeenten en scholen. Behalve voorlichting en wat onderzoek zou er geen taak zijn voor de rijksoverheid. Een gedecentraliseerd 'integraal' onderwijs- en jeugdbeleid moet daarvoor voldoende kader bieden. Maar de redenering loopt spaak. De eisen die aan het onderwijs worden gesteld zijn te hoog, te breed en te uniform. De diversiteit van de leerlingen is te groot. Het bestaande pakket van maatregelen voor het bestrijden van achterstanden is onvoldoende.

Door de opeenhoping van aanvullende projecten, initiatieven en activiteiten rond de school ontstaat soms een vrijblijvend en incidenteel klimaat. Een samenhangende visie ontbreekt dikwijls. Toch is het van belang dat instellingen die de ontwikkeling van kinderen als opdracht hebben, het onderwijskundige vraagstuk van de brede-schoolaanpak opnieuw op de tekentafel leggen. Elementen daarvoor reikt dit boek ruimschoots aan.