‘In het atelier schilder ik portretten van schrijvers die me de afgelopen jaren hebben ontroerd. Wat deze mensen gemeen hebben met Van Gogh is dat ze hun geboortegrond hebben verlaten. Sommige vanwege hun geloof, andere gestuwd door nieuwsgierigheid, maar allen blijven ze zich in hun werk verhouden tot de plek waar ze vandaan komen.’

Volgens kunstenaar en schrijver Jonah Falke sloop de levenslust pas in Van Goghs werk toen hij naar elders vertrok.‘Je verplaatsen – om tot iets anders te komen – lijkt me net zo natuurlijk als de zon die in het oosten opkomt en in het westen ondergaat.’

Hoe zijn werk ook veranderde,Van Gogh is nooit helemaal losgekomen van zijn geboortegrond.Vlak voor zijn dood, na jarenlang verblijf in wereldsteden, schrijft hij zijn moeder: ‘Ik ben er toch als een boer uit Zundert uit blijven zien. Ik verbeeld me soms ook dat ik zo gevoel en denk. Alleen zijn de boeren van meer nut in de wereld.’

Het leek Falke verstandig om ook te schrijven in Zundert. Dit dagboek is het resultaat. De schrijver lijkt soms tegen wil en dank schilder te zijn, geeft de lezer een inkijkje in een moeizaam maakproces en raakt bevriend met de plaatselijke dakloze Joke, die hem heilig verklaart. Elke dag schrijft hij – net als Van Gogh aan zijn broer – over het schilderen, het dagelijks leven in Zundert en de chaos in de rest van de wereld.

Jonah Falke (1991) werd geboren in Ulft en studeerde fine art painting aan ArtEZ, Enschede. Hij exposeerde in binnen- en buitenland. In 2016 verscheen bij Lebowski Publishers zijn debuutroman Bontebrug, in 2019 volgde De mooiste vrouw van de wereld. Hij schreef voor Vrij Neder- land, See All This, ELLE, HP/De Tijd en VPRO Nooit meer slapen en is vaste columnist bij de Gelderlander en op het Lebowski Blog. In september 2020 verscheen er een documentaire over zijn werk en leven. Het slot van de film is opgenomen in Zundert.

“Ik vind Falke een van de interessantste stemmen van een nieuwe generatie schrijvers. Eigen, scherp, pretentieloos.” Roxane van Iperen.