Eerste roman van een schrijver (1938) die vooral bekend is geworden als dichter. Na zijn novelle "Zelfportret met witte muts" (1985) bewijst hij met deze roman opnieuw dat hij met proza minstens even goed overweg kan als met poezie. De roman, die uit drie afdelingen bestaat, gaat over liefde en dood. Met name incestueuze liefdesverhoudingen spelen een belangrijke rol. De drie delen vallen samen met drie verschillende plaatsen van handeling: Amsterdam, Mexico en het Hollandse platteland. De roman heeft bovendien wisselende vertelinstanties, gaat over heden en verleden en maakt gebruik van allerlei verhaalvormen, zoals de mythe, de brief en het ooggetuigeverslag. Dit leidt niet tot chaos en onbegrijpelijkheid, integendeel: men kan zich nauwelijks een hechter geconstrueerd geheel voorstellen. Het is een zeer spannend, adembenemend geheel dat de lezer van begin tot eind boeit. De Nederlandse literatuur werd met dit boek een bijzonder begaafde romanschrijver rijker. De roman vormt het begin van een trilogie, inmiddels gevolgd door de (ook zelfstandig te lezen) delen 'De jaren in Zeedorp'* en 'Blauwbaards ontwaken'.

Een publicist die pornoverhalen en een autobiografie schrijft, een oude jeugdvriend wiens wetenschappelijke expeditie hopeloos mislukt, en de Caraïbische Coco Prima die pornovideo's maakt. Deze drie verhaallijnen, die zich afspelen op drie verschillende plaatsen, lijken op het eerste gezicht niet veel met elkaar te maken te hebben. Toch ontwikkelen deze uiteenlopende draden zich uiteindelijk tot een schokkende ontknoping. Incest, liefde en dood bepalen in dit dramatische verhaal de verhoudingen tussen de personages. Ondanks de wisselende tonelen en verwikkelingen laten ze zien hoezeer de mythische, historische en hedendaagse werkelijkheid met elkaar verweven zijn. Het geheim van een opgewekt humeur vormt de ouverture van een romancyclus waar ook de zelfstandig te lezen boeken De jaren in Zeedorp (1998) en Blauwbaards ontwaken (2003) toe behoren. De auteur ontving voor de roman in 1987 de Multatuliprijs.