Hans Visser (Leeuwarden, 27 november 1936 - Maassluis, 22 augustus 2001) was een Nederlands biochemicus en Vestdijkkenner. Hij kreeg bekendheid als auteur van de eerste grote biografie van schrijver Simon Vestdijk.
Tijdens zijn schooltijd raakte hij onder de indruk van deze literator. Visser studeerde scheikunde aan de Technische Hogeschool in Delft, en promoveerde in 1973 in Engeland tot PhD. Hij was verzamelaar van Vestdijkiana en werd later voorzitter van de Vestdijkkring. Aanvankelijk zou hij de biografie schrijven voor De Bezige Bij, samen met auteur en letterkundige Anne Wadman. Na openbaring van een proefhoofdstuk trok de weduwe van Vestdijk echter haar meewerking in, waardoor veel bronmateriaal ontoegankelijk bleef. Dit leidde tot een conflict tussen Visser en Wadman over de haalbaarheid van het project. Visser ging alleen verder en in 1987 verscheen Simon Vestdijk, een schrijversleven bij uitgeverij Kwadraat. Hoewel de biografisch onervaren Visser bij de uiteindelijke publicatie van het boek, op instigatie van de uitgever, werd begeleid door literair criticus en biograaf Max Nord en musicoloog Emanuel Overbeeke, kreeg het werkstuk toch algemeen slechte kritieken. Men verweet Visser onder meer gepsychologiseer, feitelijke onjuistheden en gebrekkige compositie.
In 2005 verscheen bij de Bezige Bij alsnog Vestdijk, een biografie, geschreven door Wim Hazeu, een geautoriseerde biografie, met volledige medewerking van de weduwe Vestdijk.