Jan Marius Romein (Rotterdam, 30 oktober 1893 – Amsterdam, 16 juli 1962) was een Nederlandse historicus en hoogleraar aan de Universiteit van Amsterdam. Samen met zijn vrouw Annie Romein-Verschoor heeft hij verschillende publicaties over de Nederlandse geschiedenis doen verschijnen. Hij was ook actief op het terrein van de cultuurgeschiedenis en was redacteur van De Tribune.

Hij is vooral bekend van zijn 'wet van de remmende voorsprong' en door zijn introductie van de Theoretische Geschiedenis in Nederland in 1946.[1]
Jan Romein beschreef de geschiedenis vanuit een marxistische invalshoek. Vooral de klassentegenstellingen en de materiële verhoudingen bepaalden in zijn visie de loop van de geschiedenis. Hij werd diepgaand beïnvloed door de Leidse hoogleraar en cultuurhistoricus Johan Huizinga en de Duitse economisch filosoof Karl Marx.[10]
Anna Helena Margaretha (Annie) Romein-Verschoor (Nijmegen, 4 februari 1895 - Amsterdam, 5 februari 1978) was een Nederlandse schrijfster en historica.
Annie Verschoor werd geboren in de Nijmeegse Burghardt van den Berghstraat, nummer 107 (destijds nummer 89). Ze groeide op in Java en in Den Helder. Ze studeerde letteren en geschiedenis aan de Rijksuniversiteit Leiden. In 1920 trouwde Verschoor met de historicus Jan Romein. Haar vele publicaties op het gebied van de literatuursociologie en cultuurgeschiedenis waren doorgaans marxistisch georiënteerd.

In 1935 voltooide Romein-Verschoor haar dissertatie Vrouwenspiegel, een literair-sociologische studie over de Nederlandse romanschrijfster na 1880. Dit boek werd bekroond met de Dr. Wijnaendts Franckenprijs. Daarna schreef ze Slib en wolken (1947), een overzicht van de Nederlandse letteren na 1880. Dit boek werd in 1947 vertaald in het Frans en in 1950 in het Engels. Hierna volgde een studie over tendensliteratuur (De vruchtbare muze uit 1949). Meer uitgesproken historisch werk leverde zij vooral in samenwerking met haar echtgenoot (De Lage Landen bij de zee uit 1934 en Erflaters van onze beschaving (vier delen, 1938-1940).

In 1946 kregen Romein-Verschoor en haar man Jan Romein via hun kennis Otto Frank het toen nog onbekende dagboek van Anne Frank in handen[1]. Mede dankzij een column op de voorpagina van Het Parool[2] van Jan Romein werd een uitgever gevonden: Contact in Amsterdam[1]. De eerste editie van Het Achterhuis in 1947 bevat een voorwoord van Romein-Verschoor.

In 1948 schreef Romein-Verschoor een roman (vie romancée) over het leven van Hugo Grotius: Vaderland in de verte. In Met eigen ogen (1953) bracht zij verslag uit over een studiereis naar Indonesië. In haar autobiografie Omzien in verwondering (twee delen, 1970-1971) kijkt Romein-Verschoor terug op haar leven van links engagement en inzet voor de vrouwenemancipatie.