Lichte gebruikssporen. Vrij van inscripties e.d.

"Dit boek bundelt een aantal filosofische studies, die op verschillende tijden ontstonden, maar feitelijk een min of meer gebonden geheel vormen: een pogen om de diverse vormen van relativiteit van de menselijk existentie en van het menselijk bewustzijn te overschrijden naar het Absolute toe, en om de eigen wijze van dit overschrijden te bepalen. Een pogen waarbij de menselijke relativiteit niet wordt miskend, maar waarbij zij gaat verschijnen als opgenomen in, en ten dienste van, een viseren van de Absolute.
In dit perspectief bevat dit boek eveneens een eerste proef tot een positieve, opbouwende kritiek zowel van sommige opvattingen van de traditionele christelijke wijsbegeerte (m.n. haar plaatsbepaling van het abstracte begrip), als van enkele essentiële aspecten van het hedendaagse filosofische denken (m.n. de fenomenologische bewustzijnsleer.
De algemene titel van de bundel werd ontleend aan de opstellen, die langs verschillende wegen het bovenbegrippelijk en intuïtief karakter van het zijnsbewustzijn trachten aan te tonen. Daarmee opent zich vanzelf het rechte zicht op de eigen aard van de wegen, die naar God leiden. Maar naast dit brandpunt bij uitnemendheidvan de metafysiek komt ook haar verbinding - als ménselijke activiteit - met de wijsgerige antropologie in een tweetal centrale themata: de personalisering en de dood, aan de orde" Twee opstellen uit de bundel tenslotte confronteren het christelijke geloof met de aard van het filosofische denken en van de menselijke zekerheid"

"Mag. Dr. D.M. de Petter werd geboren te Leuven in 1905. Na zijn middelbare studies studeerde hij van 1921 tot 1925 aan het Hoger Instituut voor Wijsbegeerte der Leuvense Universiteit en behaalde daar het Licentiaat in de Wijsbegeerte. In 1923 trad hij in de Orde der Dominicanen, maar keerde reeds in 1924 terug naar de Leuvense Universiteit om zijn studies te voltooien. In 1926 behaalde hij zijn doctoraat met een thesis over de Franse wijsgeer Louis Lavelle. Van 1925 tot 1930 studeerde hij thwologie. In 1928 werd hij priester gewijd. Na zijn lectoraat in de theologie studeerde hij mog natuurwetenschappen en wiskunde te Leuven.
Vanaf 1931 doceerde hij wijsbegeerte. Van zijn hand verschenen regelmatig bijdragen in de 'Bulletin Thomiste', de 'Revue des Sciences Philosophiques et Théologiques' en de 'Revue Néoscholastique de Philosophie', de latere 'Revue Philosophique de Louvain'. "