Toen de autistische Gersom als 8-jarige ter behandeling opgenomen werd in een leefgroep van een kinder- en jeugdpsychiatrische instelling was hij bang voor bloemkool. Gewoon eten kon hij niet, net zo min als gewoon spelen, gewoon een video kijken, gewoon het leven van een kind leiden. Gersom vroeg 24 uur per dag aandacht van zijn ouders die zich gevangenen voelden van hun eigen kind. In de leefgroep leerde Gersom eten met vork en mes, overwon hij zijn voedselangst, kreeg hij inzicht in zijn stoornis en leerde hij ermee leven. Hoe dat in zijn werk ging, valt te lezen en te zien in dit bijzondere boek dat gebaseerd is op langdurige observaties en tientallen gesprekken met alle betrokkenen in uiteenlopende instellingen voor kinderen jeugdspsychiatrie.

Maurice van Lieshout (tekst) en Erik Christenhusz (fotografie) legden niet alleen het verhaal van Gersom vast, maar maakten ook reportages over een therapeutische gemeenschap voor adolescenten, de hulpverlening aan multiprobleemgezinnen, het observatie- en diagnoseproces om te achterhalen wat er mis is in een kinderbrein, een gespreksgroep voor meisjes met eetstoornissen, de behandeling van criminele jongeren met ernstig probleemgedrag en de leefwereld van een schizofrene jongen.

Niet eerder gaf een boek in tekst en beeld zo’n toegankelijk, veelzijdig en indringend beeld van de Nederlandse kinder- en jeugdpsychiatrie. Het beschrijft en laat zien, soms tot in de kleinste, fascinerende details, hoe kinderen, jongeren en hun ouders een psychische stoornis ervaren, hoe de deskundigen tot een diagnose komen, hoe de behandeling eruitziet en wat daar wel en niet mee bereikt wordt.

Een boek voor iedereen die direct of indirect te maken heeft met de kinderen jeugdpsychiatrie: als ouder, gezinsof familielid, patiënt, cliënt, medewerker, collega of student. Maar ook een boek voor iedereen met interesse voor unieke documentairefotografie en meeslepende journalistieke reportages.