Anna woont in Letland en heeft als alleenstaande moeder geen gemakkelijke periode achter de rug. Samen met een vriendin besluit ze een maand als au pair in Nederland te gaan werken. Haar zoontje Edij verblijft zolang bij haar ouders. In Rotterdam aangekomen worden de meisjes tot hun schrik gedwongen om hun paspoort af te staan. Ze blijken in handen te zijn gevallen van een bende die hun dwingt om in de prostitutie te gaan werken. Uit angst dat de bende haar zoontje iets zal aan doen, probeert Anna te overleven in het criminele circuit. De constante bedreigingen, drugs, wapens en bovenal het verlangen naar haar kind, maken haar leven tot een hel.

Juist als de situatie uitzichtloos wordt, belandt Anna in handen van de politie. Zij doet aangifte en komt daardoor in de zogenaamde B9-regeling. Ze wordt gedwongen om te getuigen tegen diverse misdadigers en moet beschikbaar blijven voor justitie. Tegelijkertijd wordt ze niet op de hoogte gehouden van de opsporingsonderzoeken en kan ze ieder moment het land uit gezet worden. Bovendien is er geen mogelijkheid tot gezinshereniging en daarom besluit Anna uiteindelijk haar kind illegaal naar Nederland te halen.

De omvang van mensenhandel, de beeldvorming rond slachtoffers en de lafhartige houding van de Nederlandse overheid doen Anna besluiten om de strijd aan te binden. In 2003 richt zij Atalantas op, de eerste organisatie wereldwijd van en voor slachtoffers van vrouwenhandel.

Anna Ziverte (32) woont inmiddels tien jaar met haar zoontje in Nederland. Uit angst voor represailles publiceert ze dit boek onder een pseudoniem.