Sinds eind 1999 komt van Seattle tot Genua, van Porto Alegre tot Bangkok het mediagenieke protest tegen de huidige globalisering volop in beeld. Wat al deze mensen drijft, is scepsis over een wereld waar de economie voorrang krijgt op de mens, de welvaart steeds ongelijker verdeeld raakt, de mensenrechten in de verdrukking komen, de ecologische ravages onvoorstelbaar groot zijn en de besluitvorming over dat alles veelal in het geheim en dus ondemocratisch verloopt.
Antiglobaliseringsbeweging is haar naam geworden, eigenlijk volkomen onterecht. Want deze beweging is naarstig op zoek naar alternatieven. Zo verzamelen zich eind januari 2001 duizenden mensen uit de hele wereld in het Braziliaanse Porto Alegre voor het eerste Wereld Sociaal Forum onder het motto Een andere wereld is mogelijk. Dit nieuwe Forum wil een economie in dienst van de mens en profileert zich heel bewust als de tegenhanger van het jaarlijkse Wereld Economisch Forum in het Zwitserse Davos.
Eén van de deelnemers in Porto Alegre was Dirk Barrez. Hij voerde tientallen gesprekken met mensen als Naomi Klein, Walden Bello, Ignacio Ramonet, Aminata Traoré, Joao Stedile, Riccardo Petrella, Shalmali Guttal, Bernard Cassen, Muchtar Pakpahan, Harlem Désir, Sylvia Borren en vele anderen. Met als leidraad, wat loopt er fout met de huidige globalisering en waar moet het met onze wereld naartoe? En beleven we de geboorte van een mondiale sociale beweging die zo sterk kan worden dat zij die veelzijdige utopie van een nieuwe wereld kan realiseren?