Veel ethische reflectie laat zich vergelijken met de herinrichting van een huiskamer: hoe zet ik alle meubels uit de kamer zo neer dat deze kamer optimaal functioneert? Ethiek, als wijsgerige bezinning op vragen van goed en kwaad, zoekt vaak naar die maatschappelijke of sociale constellatie, waarbinnen alle betrokkenen gezamenlijk zo goed mogelijk tot hun recht komen. Een dergelijke benadering - Aristoteles was haar eerste vertegenwoordiger - rekent niet met een oriënterende dimensie van buiten. `Transcendentie´, `openbaring´, `incarnatie´, `absoluut Goed´: het zijn noties waar zo´n benadering niets mee wil of kan. Maar wat als er aanleiding is om zo´n oriënterende dimensie van buiten - en hier geldt Plato als voorloper - niet meer uit te sluiten? Wat als er zich iets aan de menselijke ervaring aankondigt dat haaks staat op de wereld en haar mogelijkheden? Nog anders geformuleerd: wat als er incarnatie is van iets van buiten het zichtbare, bekende, berekenbare of mogelijke? In dit boek doet de auteur een poging om `ethiek´ in verband te brengen met de notie `incarnatie´ (letterlijk: vleeswording). Deze term verwijst doorgaans naar de theologische notie van de menswording van God in Jezus Christus. Maar de strekking ervan is wijder dan het strikt theologische: `incarnatie´ is daar waar zich in deze wereld iets voltrekt wat zich op geen enkele wijze vanuit deze wereld zelf laat vatten.