Rond 1700 dreigden de Neder-Rijn en de IJssel te verlanden. In de zomer voerden de rivieren bijna geen water meer. Daarom werd begonnen met het graven van het Pannerdensch Kanaal. Het kanaal, feitelijk een gegraven rivier, was bij voltooiing in 1707 direct een succes. Het maakte de rivieren weer bevaarbaar. Tot nu toe zijn de Neder-Rijn en de IJssel geschikt voor het moderne massatransport. Gedurende drie eeuwen werd, door zorgvuldig beheer, de waterverdeling tussen de verschillende Rijntakken beheerst. In de negentiende eeuw kon door de grotere wateraanvoer de Nieuwe Hollandse Waterlinie onder water worden gezet, wat van groot strategisch belang was. In de twintigste eeuw werd met het water dat door her Pannerdensche Kanaal stroomde de verzilting in West- en Noord-Nederland tegengegaan.

Zonder het Pannerdensch Kanaal zou Nederland er heel anders hebben uitgezien. De Neder-Rijn en IJssel zouden geheel zijn verzand. Al het rivierwater zou door de Waal en de Merwede naar zee moeten stromen. De havenontwikkeling van Rotterdam zou mogelijk niet hebben plaatsgevonden. Door ontbreken van de Waterlinie zou Nederland wellicht betrokken zijn geweest bij de Eerste Wereldoorlog. Moderne Landbouw in West- en Noord-Nederland zou niet mogelijk zijn geweest door de verzilting.

In dit rijk geïllustreerde boek geeft hoogleraar Waterstaatsgeschiedenis Gerard van de Ven een historisch overzicht van het belang van het kanaal voor de Nederlandse samenleving. Het boek bevat uniek historisch beeldmateriaal.