In een groot bos van mangobomen en palmen woont een haasje dat piekert over van alles en nog wat. Een echt angsthaasje. Op een dag ligt hij op zijn lievelingsplekje onder de grootste mangoboom te soezen en te piekeren als er uit de boom een mango valt, vlak achter hem, op een verdroogd palmblad. Door het krakend geluid denkt het haasje onmiddellijk aan een aardbeving en slaat op de vlucht. In zijn kielzog neemt hij alle hazen op zijn vlucht mee, en vervolgens alle wilde zwijnen uit het struikgewas, en alle herten uit het moerasland, en alle tijgers uit het woud, en alle neushoorns uit het kreupelbos, tot de reusachtige groep van duizenden en duizenden vluchtende dieren op de grote open vlakte komt. Daar houdt een jonge, wijze leeuw hen staande. Met het angsthaasje op zijn rug gaat de leeuw de weg terug naar de plek van de vermeende aardbeving, terwijl de andere dieren in bange afwachting op de vlakte achterblijven...
Het angsthaasje is een naverteld Jataka verhaal uit India. Jataka verhalen zijn te vergelijken met fabels en worden al meer dan 2500 jaar gebruikt om te leren over delen, medeleven en wijsheid.
De vertelling wordt met prachtige, eenvoudige en kleurrijke illustraties in samenhang met de tekst opgebouwd, waardoor zowel de (voor)lezers als de luisteraar(tje)s steeds opnieuw meegesleept zullen worden in het ritme van beelden en woorden.
De laatste bladzijde van het boek bevat boeiende informatie over de verschillende dieren die in het verhaal een rol spelen