In 1787 ontmoette Belle van Zuylen Benjamin Constant de Rebecque, zoon van een broer van Constant d`Hermenches, In 1786 was zij vanuit het Zwitserse dorp Colombier, waar zij sinds haar huwelijk woonde naar Parijs gereisd en bleef daar uiteindelijk anderhalf jaar, het merendeel van de tijd zonder haar echtgenoot.
Er was geen sprake van een echtelijke breuk; wel van grote behoefte aan persoonlijke vrijheid. Zij snakte naar een cultureel leven en hoopte daarvoor in Parijs een inspirerender omgeving te vinRecensie(s)




In dit door uitgeverij Van Oorschot fraai verzorgde dundrukdeeltje is de vertaalde briefwisseling opgenomen tussen de Nederlandse schrijfster Belle van Zuylen en haar jeugdige bewonderaar, de latere schrijver en politicus Henri-Benjamin Constant de Rebecque. De correspondentie bestrijkt de jaren 1787-1805, de meest roerige jaren van de Franse Verlichting. In hun brieven komen filosofische, literaire, politieke, maar ook persoonlijke onderwerpen ter sprake. Belle van Zuylen en Benjamin Constant presenteren zich hier als openhartige, want weinig conventionele briefschrijvers. Het epistolaire talent van Belle van Zuylen was al eerder gebleken. Door deze kundige en frisse vertaling van een deel van Belle's volledige correspondentie (verkrijgbaar in Van Oorschots uitgave van de 'Oeuvres Complètes' (1979-1984) is haar werk (en daarmee ook haar persoon) weer iets toegankelijker geworden voor het Nederlandse publiek. En dat verdient het ten volle. Zie ook andere editie.
(Biblion recensie, Jacqueline de Man.) den dan in het stille Colombier