- De nonnen hebben er alles aan gedaan om ze af te leveren als nette katholieke meisjes, die maar één ding ambiëren: trouwen en moeder worden. Maar hoe dachten ze dat eigenlijk te bereiken?

Martine van Rooijen beschrijft de jeugd van haar moeder en tante door hen én hun zaalgenootjes dagenlang te laten vertellen. Het resultaat is een indringend en kleurrijk beeld van het leven van jonge meisjes bij nonnen. Het gemis van hun ouders, de lieve en de nare nonnen, het strakke systeem met onredelijke straffen, de lange uren in de kapel, maar ook de sfeervolle katholieke feestdagen en het spelen in de beschutte binnentuin. De oorlog, die met zijn chaos de discipline doorbreekt, de streken die ze als bakvissen uithalen, de angst om naar een heropvoedingsgesticht gestuurd te worden en hun weerzin om te gaan dienen bij 'kakmadammen.

Kloosterkinderen geeft een beeld van een periode in de Nederlandse geschiedenis die onherroepelijk voorbij is en waar tegelijk nog veel ouderen een levende herrinnering aan hebben.


Familiekroniek, met als hoofdpersonen de tweeling Greetje en Martje, die in 1933 geplaatst worden in een rooms-katholiek wees- en armenhuis. Het instituut staat onder leiding van een gemeenschap van vrouwelijke religieuzen. De meisjes verblijven daar tot in de jaren vijftig, als zij geacht worden voldoende te zijn gevormd voor een plaats in de maatschappij: een betrekking bij een welgestelde familie en daarna 'trouwen en moeder worden', volgens de toen heersende rooms-katholieke normen. Zij zijn de moeder en een tante van de schrijfster, die een beeld wil schetsen van hun aparte leven in dat tehuis. Zij interviewt daartoe vrouwen die vergelijkbare ervaringen in hetzelfde weeshuis delen. Bovendien put zij ondermeer uit notulen van vergaderingen. Zij belicht door middel van een (soms langdradige) reconstructie de oorsprong, werkwijze en geschiedenis van liefdadigheid en armenzorg, in het bijzonder de zorg voor weeskinderen. Jammer genoeg ontbreekt een ruim maatschappelijk kader, dat inzicht in de toenmalige tijdgeest had kunnen bieden. Zwart-witfoto's uit familiearchieven.