Toen Koos van Zomeren eind 2001 in NRC Handelsblad schreef dat Rekel dood was, kreeg hij een stortvloed van reacties. Of die hond ook populair was! De mensen kenden hem van de televisie en van foto's, maar natuurlijk vooral uit het werk van Koos van Zomeren zelf. In dit boek vormt een chronologische rangschikking van Rekelteksten uit bestaand werk de opmaat tot een gedetailleerde beschrijving van Rekels laatste jaren. Baas en hond, twee partijen in een oeroud verbond, samen op weg naar het einde.In dit proza, beurtelings geestig en aangrijpend, lyrisch en beschouwelijk, zien we Rekel op zijn best - en Koos van Zomeren ook.
Recensie(s)
Rekel (1984-2001) was de hond van journalist, columnist, schrijver Koos van Zomeren (1946). Hij kwam veelvuldig in Van Zomerens werk voor en werd zo ook geliefd bij de lezers. Een karaktervolle bastaardhond, groter dan een tekkel, kleiner dan een bouvier en met iets donkerder ogen dan Astrid Joosten, waarover Van Zomeren prachtig kon schrijven. Ook de lezers waren geschokt toen de schrijver eind 2001 in NRC Handelsblad berichtte dat Rekel dood was. Dit boek bevat alle Rekel-stukjes in chronologische volgorde. De afdeling 'Verzameld Werk' bevat alles wat tot 1998 verspreid in Van Zomerens werk over Rekel heeft gestaan; in Het 'Dagboek' en 'Weekboek' staan stukjes die bijna allemaal nog niet eerder gepubliceerd zijn. In 'De weken hierna' staan teksten van na Rekels dood: geen poezie, geen proza, maar iets er tussenin en misschien wel de mooiste die Van Zomeren (over Rekel) schreef. Tot slot een aantal fragmenten uit Van Zomerens dagboek waarin hij terugdenkt aan Rekel en zich, wat onwillig, voorbereidt op Stanley, de nieuwe hond. In deze bundel geeft Van Zomeren afwisselend filosofisch, poetisch, scherp of geestig over Rekel schrijvend, een mooi en ontroerend portret van zijn hond. Met zwartwitfotokatern. Pocketeditie; kleine druk.