De laatste jaren is de aandacht voor het roerende en immateriële culturele erfgoed in Vlaanderen sterk toegenomen. Dit gaf meteen ook een bijkomende impuls aan de al bestaande interesse voor monumentenzorg. Een latent neveneffect van het nieuwe beleid is de opkomst van meer bemiddelaars tussen het heden en het verleden. Dat resulteert in een serieuze toename van de geschiedenissen of historische gebeurtenissen die als relevant naar voren worden geschoven. Er weerklinkt zo onderhand zelfs een sterke polyfonie van stemmen die zich goeddeels van het officiële geschiedenis-wetenschappelijke discours hebben losgezongen. Cultureel Goed staat stil bij de genese van het huidige erfgoedregiem vanuit zowel een internationaal als een Vlaams perspectief. Het boek probeert meer helderheid te brengen in het verschil tussen geschiedenis en erfgoed. Wat betekenen de veelgehoorde wachtwoorden zoals geschiedenis, herinneren, cultureel of collectief geheugen, ... in een moderne samenleving? En hoe worden ze soms in het erfgoedregiem ingezet? Het recente erfgoedregiem staat ook niet los van bredere maatschappelijke ontwikkelingen, zoals globalisering, digitalisering, culturele 'omnivorisering' en de 'vererfgoeding' van de samenleving zelf. Hoe grijpen deze evoluties in op het erfgoedregiem? Hoe wordt daarbinnen vandaag het verleden ge(re)presenteerd en welke kijkrasters worden daarbij verondersteld? De opstellen in Cultureel Goed beantwoorden deze en aanverwante vragen, of proberen op zijn minst de inzet ervan te verhelderen.