Het samenstellen van dit boek vereiste een intensieve speurtocht. Het snuffelen in oude boeken, ingezonden stukken in vergeelde kranten.
Het bestuderen van historische plattegronden.
De talrijke interviews en diavoorstellingen in bejaardenhuizen, om in detail de herinneringen bij bejaarde ooggetuigen op te roepen.
Verder, het doornemen van gemeenteraadsverslagen, politierapporten en het lezen van rechtbankverslagen. Daarbij komt nog, dat de samensteller als kind al een nieuwsgierig ventje was en een levendige belangstelling toonde voor alles wat zich in die oude binnenstad afspeelde. In het bijzonder op markten, in stegen en sloppen.
Zijn vader had een café op de beruchte Schiedamsedijk waar hij als kind niet op straat mocht spelen. ’Ga jij je geboortestad maar eens verkennen!‘ was zijn advies. ‘Het is een unieke stad. Doe maar of je een ontdekkingsreiziger bent.‘ Daarom liep hij als kind langs singels en pleinen, dwaalde over de grootste weekmarkt van Nederland; over de zeevismarkt en zwierf door stegen, sloppen en gangen, waar de ellende van de dakgoot droop. Hij zag hoe de bewoners met hun armoede omgingen en hoe weinig er van hun armzalige bestaan voor hem verborgen bleef.
Het was gênant om je als goed doorvoed en net gekleed ventje te lang in een steeg op te houden. Deze mensen hielden niet van pottenkijkers. Maar hij won hun vertrouwen, leerden hen kennen en voelde steeds meer empathie met deze verschoppelingen van onze hypocriete maatschappij. Hij proefde de sfeer en veel later tilden kronieken en het stratenboek van Moquette & Droogendijk een tipje van de sluier op. Daardoor kon hij deze mensen in het juiste perspectief plaatsen.
In bejaardenhuizen spraken de oudjes nog met weemoed over hun jeugd. Zij vonden die periode zelfs de mooiste in hun leven... Wanneer er een oude dia op het scherm verscheen ging hun hart sneller kloppen.
Men rook de geur weer van de steeg en herinnerde zich de rauwe, maar niet mis te verstane taal van de visvrouwen en de ellende en spontane vreugde bij elk klein meevallertje!
De eerlijke armoede, het hokken in krotten, de drank en de tot de straatstenen versleten schoenzolen.