Roman over de Spaanse humanist en pedagoog Juan-Lius Vivès, die zich in de 16e eeuw in Brugge vestigde. Over de gevolgen van de Inquisitie die na 1492 de Spaanse Joden voor de keuze stelde, zich te bekeren, het land te verlaten of op de brandstapel te sterven.

Conditie van het boek: geplastificeerd en gebonden als bibliotheekboek - enkele stempels - gebruikelijke veroudering

Juan Luis Vives of Johannes Ludovicus Vives (1493 – 1540) was een Spaanse geleerde die vrijwel zijn hele actieve leven in de Nederlanden woonde. Hij was de oudste van vijf kinderen van het echtpaar Vives, bekeerde, intellectuele joden.

Vives geldt als dé Spaanse geleerde van de 16e eeuw. Na Erasmus was hij de belangrijkste vertegenwoordiger van het humanisme in de Nederlanden. Hij bleef vooral als opvoedkundige bekend. Zijn afkeer voor het schoolse deed hem naar onderwijshervormingen zoeken. Zijn magnum opus De disciplinis libri XII (Antwerpen, 1531) bevat een programma van de te onderwijzen vakken en in De institutione feminae christianae (1523) pleit hij voor een behoorlijke opleiding voor vrouwen.
Armenzorg

Zijn De subventione pauperum (1526) legt de grondslag voor de armenzorg. Het werd in 1533 vertaald tot Secours van den aermen. Het bepleit een lokaal en centraal armenbeleid en werd geschreven voor het stadsbestuur van Brugge. Karel V nam het over in zijn Edict van 1531 dat de steden verplichtte tot de inrichting van de Gemene Beurs. De maatregel druiste in tegen de kerkelijke armenzorg op parochieniveau. Vives bepleitte een efficiënte aanpak van de armenzorg door de precieze omschrijving van wie steun verdiende en door het onderzoek naar de leefsituaties en leefstijl. Wie geen vaardigheden had, moest scholing krijgen. Vives tracht mensen te bewegen tot een meer georganiseerde vorm van zorg. Het geven van aalmoezen werkte volgens hem namelijk niet erg goed. Armen klagen dat ze te weinig krijgen, waardoor de gever ze als ondankbaar ervaart en op zijn beurt weer minder geeft. Hij benadrukt dan ook de rol van het geven van wat men te veel heeft met verwijzingen naar de Bijbel.
Europa
Professor Chris Coppens schreef over hem: "Het denken van Vivès is heel actueel. Niet alleen liggen zijn ideeën mee aan de basis van moderne opvattingen over onderwijs, psychologie en pedagogie, Vivès was ook een grote pacifist en een voorstander van een verenigd Europa. Alleen al vanwege die twee laatste opvattingen die toen niet zo vanzelfsprekend waren, verdient Vives het om uit de schaduw van Erasmus te worden gehaald."

Johan Ballegeer (1927 – 2006) was een Vlaams historicus en jeugdschrijver.
Hij publiceerde bijna honderd jeugdboeken, romans, heemkundige en toeristische bijdragen. Voor zijn jeugdboek Geen meiden aan boord, een verhaal over een meisje dat als jongen verkleed aanmonstert op een IJslandvaarder, kreeg hij in 1989 de Staatsprijs voor Jeugdliteratuur. Zijn meest recente werken, De tocht van Bette Reis en Vlucht naar Perzië kenden niet meer het succes van voorheen.
(Bron: Wikipedia)