Samenvatting
In een roerige havenstad aan de Middellandse Zee deelt de jonge Aysel een geheim met haar halfbroer Joakim. Wanneer hun schande aan het licht dreigt te komen, worden ze uit elkaar gerukt. Aysel verdwijnt over het water, verbannen naar het noorden van Europa. Joakim blijft achter. Zijn verlangen is onstilbaar, alleen de muziek biedt een uitweg. Dat Aysel en Joakim in de toekomst zullen worden herenigd, lijkt onvoorstelbaar: de voorzienigheid zal erop toezien dat zoiets niet gebeurt. Maar in een wending die de roman een mythische dimensie verleent, tekent zich het onvermijdelijke af. Ultramarijn schetst het dolende bestaan van geliefden die voor het verleden op de vlucht slaan. Tegelijk toont de roman de melancholie van een land dat worstelt met het mozaïek van zijn volkeren – en de uitzonderlijke diversiteit van zijn erfenis blijft ontkennen. Een gevoelige vertelling, opgetekend in de zintuiglijke taal die het werk van Henk van Woerden kenmerkt. De pers 'Weergaloos boek. Zo rijk (…) zo perfect. Een roman die vraagt om herlezing. (…) Ronduit meesterlijk.’ Het Financieele Dagblad 'Internationale allure (…) heftig van stof.’ NRC Handelsblad 'Blijft dagen in je hoofd rondspoken. Aangenaam rondspoken.’ Spoor 'Op zoek naar de wortels van normen en passies. Deze schrijver (…) raakt het onkenbare, het mysterie.Wonderlijk, intrigerend en soms ook een beetje ongrijpbaar.’ Trouw 'Ontroerend. Over migratie, moraal en de Middellandse Zee.’ Elsbeth Etty NRC Handelsblad 'Hel als de kleur van de Middellandse Zee, licht en hel maar ook melancholiek.’ Jaap Goedegebuure Brabants Dagblad 'Behalve een pijnlijk en schitterend ook een noodzakelijk boek.’ Daniëlle Serdijn Het Paroo