Al enkele jaren is de prijs van goud extreem hoog, hoewel je nu bijna kunt zeggen dat dit nu de normale prijs is. Het gevolg van deze hoge prijs is dat veel mensen gouden sieraden die ze niet meer dragen gaan inleveren. In mijn bedrijf ruilden we geregeld ook gouden horloges in die snel gesloopt werden en doorverkocht naar smelterijen. Soms waren daar eigenlijk wel aardig vormgegeven modellen bij. Het gemak waarmee horloges van ouders en grootouders werden ingeleverd omdat kinderen en kleinkinderen er geen belang bij hebben stemde tot nadenken. Plotseling zie je trends en techniek veranderingen. Vanaf het voege remontior horloge (zeg maar een klein model zakhorloge) wat later met een klembeugel en rekband als polsmodel gedragen werd. Maar ook de fraaie rechthoekige en tonneau modellen van net voor de oorlog, eerst nog met cylindergang maar later ook met ankergang. Toen werden in de jaren vijftig, toen de na-oorlogse productie voorzichtig weer op gang kwam, de hele kleine ronde en ovale modellen zeer in trek. Zeker ook bij de modellen met de cordon banden, ( banden gemaakt van rond koord) zijn exclusieve gouden ontwerpen gemaakt.
. In het boek wordt het vermoedelijk oudste nog bestaande gouden dames polshorloge uit 1867 genoemd naast enkele horloges van de bekende merken Patek Philippe, Rolex, Cartier en Omega. Maar vooral heel veel voorbeelden van polshorloges die iedereen nog als een model van oma zou kunnen herkennen, de Prisma’s, Pontiac’s, Remova’s en vele andere merken. Vanaf de kleine damesmodellen met leder banden tot de horloges met een vaste gouden band. Met mechanische uurwerken later overlopend naar quartz aansturing tot net na het jaar 2000.