In Nederland werkt een groot deel van de psychiaters in één of ander dienstverband.
Dat vraagt om speciale kennis en vaardigheden, tools waarover een (aankomend) psychiater niet automatisch beschikt. Vaak is er, als gevolg van tegenstrijdige belangen, sprake van een spanningsveld tussen psychiaters en management. De psychiater wil zo optimaal mogelijk hulp bieden aan mensen in noodsituaties. Managers willen beheren en beheersen, en bureaucratisch gedrag is hen niet vreemd. Ze zijn geneigd te spreken van zorgproducten in plaats van over dienstverlening aan zieke mensen. Niet zo gek dus dat menig psychiater zich bij tijd en wijle in een rollercoaster waant van managementjar-gon, conflicten en bezuinigingen, daarbij vrezend voor de eigen professionele autonomie.

'Psychiatrie in georganiseerd verband' levert instrumenten en overwegingen ten behoeve van een leidende positie van de psychiater in zijn/haar organisatorische werkomgeving.
Nadat het beroep van psychiater is geplaatst in een historisch perspectief, wordt ingegaan op het beoefenen van psychiatrie in een multidisciplinaire setting. Zaken die daarbij aan de orde komen zijn onder meer vraaggestuurd behandelen, het behandelplan als beleids- en kwaliteitsinstrument en ¿ natuurlijk ¿ het beoefenen van psychiatrie in een managementcultuur. Het boek sluit af met een hoofdstuk over de psychiater als topbestuurder. Dit is een pleidooi voor het vervullen van een rol van de psychiater in de raad van bestuur van GGz-instellingen, een dankbare rol voor diegene die de daarvoor noodzakelijke competenties heeft ontwikkeld.

Prof. dr. H. van Andel is emeritus hoogleraar zorgmanagement aan de Universiteit Utrecht en nestor in de beleidspsychiatrie.
Dr. E.E. Können is adviseur en onderzoeker in de gezondheidszorg en heeft samen met Van Andel bijgedragen aan trainingen voor psychiaters."