VOORDAT DE REIS BEGINT .....

Twee kunstenaars gaan op zoek naar de bron van alles wat lelijk is op deze wereld, naar de vernietiger, naar de oorzaak van de vloek, die op onze paradijselijke planeet schijnt te rusten.
Zij noemen het object van hun speurtocht 'Dr. Gegenstreber', niet om een vast beeld van de tegen- werkende krachten te geven, maar bij wijze van symboliese stripfiguur. Zij herkennen de 'Gegenstreber' overal en in alles wat lelijk en afschuwelijk is. In feite is deze hele beeldroman een symbolies verslag, misschien nog het best te vergelijken met de oude ridderromans, of de mythologiese verhalen, waarin de helden erop uit trekken om de draak te verslaan, die de schone jonkvrouw (symbool voor de zuivere geest) bedreigt.
Zo zoeken de helden van dit boek, Janus & Janus, de moderne draak. Natuurlijk is het geen toeval dat de hoofdpersonen naar dezelfde naam luisteren. Onwillekeurig vraagt men zich af, of hierin soms een verwijzing schuilt naar schizofrenie, zoals in Brechts 'Die Sieben Todsünde', waarin de zusters Anna en
Anna optreden. In ieder geval rekonstrueren Vroom en Plomp een zichtbare werkelijkheid met foto's, waar binnen zich hun hele geheimzinnige speurtocht afspeelt. En juist in deze 'banale', voor iedereen herkenbare werkelijkheid, ontdekken de kunstenaars de sporen van het grote raadsel: haat en liefde, schoonheid en vernietiging.
'For each man kills the thing he loves', schreef Wilde, en waarschijnlijk doelen de makers hierop, als zij Gegenstreber ontmaskeren als een gefrustreerde seksmaniak, de aanrander van Moeder Aarde zelf... De foto's zijn uniek, ook zonder de teksten, maar wanneer men de tekst erbij leest, lijkt een geheel nieuwe wereld, een nieuw verband achter onze eerste indrukken schuil te gaan,
Op Zoek' valt in drie delen uiteen: een Hollands, een Amerikaans en een tropies gedeelte. En in alle drie vindt men een ander aspekt van onze wereld belicht, hoewel ze alle een zeker 'magies-realisme' gemeen hebben. Wanneer men Op Zoek gelezen en bekeken heeft, voelt men zich werkelijk als na een lange reis. waarbij voortdurend nieuwe vergezichten zich openden voor onze verrukte blikken. En het blijft zó intrigeren, dat men het voor een tweede en derde keer leest, en steeds nieuwe verbanden, nieuwe informaties ontdekt.
Persoonlijk verklaar ik dit door het unieke samenspel tussen verhaal en foto's. Zij verhevigen elkaar en vullen elkaar aan, en in plaats dat ze de eigen vrije verbeelding (die men normaal bij foto's en verhalen heeft) beperken, geven ze mysterieuze of oer-komiese aspekten aan, waar je op het eerste gezicht nooit op zou komen...
Ook de konstruktie van het verhaal is belang- wekkend: het is cyclies, d.w.z. dat het begin en het einde in elkaar overvloeien. Hierdoor wordt de illusie gewekt dat dit alles zich in een enkel ogenblik kan afspelen. Zo gaven de makers van Op Zoek vorm aan het door Bergson theoreties gestelde verschil tussen temps en durée, of, om een populair voor- beeld te noemen, die geheimzinnige laatste sekonden voor het sterven, waarin het hele leven voorbijtrekt...
Welnu, beste reizigers, u ziet, er valt heel wat te genieten en te ontdekken langs de route die de kunstenaars op hun speurtocht volgen. Een voor- spoedige trip en behouden thuiskomst, wordt u toegewenst door

Cyrillus Piranha s.j.