Sluit de bijbel reïncarnatie uit? Is New Age per se onchristelijk? De vaak veronderstelde kloof tussen reïncarnatie en christendom berust volgens Pietro Archiati op een misverstand. Wie van reïncarnatie overtuigd is, hoeft daarom niet ieder godsbesef overboord te gooien. Wie in goddelijke hulp en genade gelooft, is daarmee niet van eigen verantwoordelijkheid voor zijn daden ontslagen.

Archiati noemt zichzelf christen én aanhanger van de reïncarnatiegedachte. In dit vurig geschreven boek betrekt hij beide levensvisies op elkaar. Zowel het grote perspectief van de menselijke evolutie als de relevantie van de reïncarnatiegedachte voor het dagelijks leven komt aan bod. Verrassend is hoe Archiati het christelijk godsbegrip, waarin liefde, vergeving en genade centraal staan, met het principe van het karma (lotsbestemming) weet te verenigen.

Uit de inhoud
* begin en einde van het reïncarnatieproces
* tussen twee levens: verwerking en voorbereiding
* reïncarnatie in het licht van de bijbel
* karma, schuld en genade
* karmische metamorfoses van liefde en haat
* lotgenoten, partners, broeders
* de toekomst van de aarde

In een van de bekendste passages uit het Nieuwe Testament brengen de schriftgeleerden een 'overspelige vrouw' bij Jezus met de vraag wat voor straf zij ver, dient. Jezus antwoordt niet, 'maar hij boog zich voorover en schreef in de aarde'. Deze handeling, die zelfs nog eens herhaald wordt, staat als een groot raadsel in een verder zeer heldere en indrukwekkende passage (Joh. 8). Jezus beschuldigt de vrouw niet. Maar de aarde, zo lijkt hij te zeggen, onthoudt naar daden en zal haar er in de toekomst aan herinneren.