Veel blazers in Nederlandse orkesten en ensembles hebben ooit gespeeld bij het Limburgse muziekensemble Contraint. Een begrip voor wie het mocht meemaken.
Contraint zocht vanaf het begin in 1979 in de programmering nadrukkelijk naar een eigen stempel: avant-garde, neoclassicisme, dodekafonie, Franse esthetiek, door jazz of folkore beïnvloede muziek, arrière-garde, nieuwe muziek van eigen bodem. Contraint was de verpersoonlijking van moderniteit in het zuiden van het land. Rond dirigent en pianist Arno Dieteren en klarinettist Paulien Dieteren verzamelden zich jonge, idealistische beroepsmusici die zich toelegden op de Modernen van de twintigste eeuw. Ze ontwikkelden ook nieuwe vormen van kleinschalig muziektheater en traden daarmee in het hele land op. Muziekrecensent en musicoloog Jos Frusch belicht de musicologische aspecten. Zijn bijdrage focust op de programmering die een afspiegeling was van de muziekgeschiedenis van de vorige eeuw. Interessant is ook zijn beschouwing van het veelgeprezen, maar behoudende Limburgse muziekleven. NRC- en Trouwjournalist Paul van der Steen schreef de biografie van het gezelschap, ontstaan, wording, groei naar succes en neergang. In het boek ook een overzicht van repertoire, optredens, bezettingen en persreacties. Met een CD met oude en nieuwe opnamen o.a. Antheils A Jazz Symfony.
De meesterlijke vormgeving is van Piet Gerards.