De verhalen in De laatste zomer spelen zich allemaal in dezelfde tijd af: de zomer van 1939, de laatste zomer voordat Duitsland Polen binnenvalt en de Tweede Wereldoorlog zal uitbreken. De vele personages die er een rol in spelen, zijn voornamelijk afkomstig uit welgestelde Italiaanse
families en leven vooralsnog zorgeloos voort. Zij zijn te vinden in chique hotels in de bergen of in Parijs, houden vakantie in Cortina, genieten van champagne en kaviaar, spelen tennis of storten zich in verboden liefdes.
Dat is het moment waarop Rosetta Loy de tijd stilzet voor een groots tableau van negen verhalen, die zich te zamen als een roman laten lezen. Ze zijn als foto's, momentopnames van uiteenlopende mensen op verschillende plaatsen, tijdens die ene zomer van '39 die zoveel persoonlijke levens ingrijpend zal veranderen. Het leven dat tot dan toe met nonchalante luchthartigheid wordt geleid,
komt tot staan en wordt door de auteur op onnavolgbare wijze geportretteerd, voordat de nacht valt in Europa en de grote maalstroom van gebeurtenissen alle onuitgesproken idealen en verwachtingen verzwelgt.
Rosetta Loy (Rome, 1931) had ook in Nederland veel succes met de roman Wegen van stof, die in 1991 de derde druk beleefde. In Italië ontving het boek vier literaire prijzen, waaronder de prestigieuze Premio Viareggio en de grote publieksprijs, de Supercampiello. In de Nederlandse besprekingen werd vooral haar subtiele en knap associërende stijl geprezen. De laatste zomer is op dezelfde wijze geschreven, met vaart en in een sterk visuele verteltrant. Verder verscheen van Rosetta Loy bij Meulenhoff de vertaling van haar debuutroman, De fiets