l 120 p. De vredesbeweging opereert in een gebied dat wordt gekenmerkt door een cynische, uitzichtloze machtspolitiek aan de ene kant, en een verzet daartegen vanuit een beroep op ethische en christelijke waarden aan de andere kant. In dit spanningsveld staat zij voor de opgave, een vruchtbare ethiek van de vrede te ontwikkelen die niet blijft steken in radicale, maar abstracte en machteloze opvattingen. De toekomst, ja zelfs het behoud van de vredesbeweging zou heel wel kunnen liggen in de ontwikkeling van vormen van politieke fantasie die zich niet uitleveren aan één van beide polen: cynisme dan wel machteloos moralisme. In hoeverre is dit mogelijk? Om het vraagstuk van ethiek en politiek binnen de vredesbeweging scherp te kunnen stellen is enige afstand nodig van de recente verhitte discussies rond de kruisraketten. Vanuit het standpunt dat kritische reflectie op de uitgangspunten van de vredesbeweging momenteel geen luxe is wordt een aantal ethische en theologische legitimeringen binnen de huidige kerkelijke vredesbeweging nader geanalyseerd. Wat is de historische achtergrond van het christelijk pacifisme? Wat is de rol van schuld- en schaamtegevoelens in de IKV-campagne? Welke ethisch-filosofische dilemma's liggen verscholen achter de kerkelijke vredesboodschappen? Wat is de betekenis van het 'morele pathos' in organisaties als Vrouwen voor Vrede? Hoe ziet het betoog van theologen er uit die zich engageren met of juist stelling nemen tegen de vredesbeweging? De analyses willen vooral laten zien dat een vruchtbare ethiek van de vrede lééft van de spannjng tussen ethiek en politiek.