Het is een vaak gehoord cliché dat de wereld steeds kleiner wordt. Dit boek bewijst eerder het tegendeel. Zoals de schrijver Maarten Biesheuvel een verhaal schreef met als titel: Een reis door mijn kamer, zo onderzocht Anne Geene met haar camera een lapje volkstuin in het meest verstedelijkte gebied van Nederland. Perceel 235 is helemaal geen bijzondere tuin: zevenblad is er de meest voorkomende plantensoort.\nToch zijn er honderden plant- en diersoorten te zien: van hoog overvliegende vogels tot piepkleine insecten. Alle vondsten zijn gedocumenteerd met de meest uiteenlopende fotografische technieken, van zoutdrukken en fotogrammen tot microscopische detailopnamen. Zo ontwaar je in eenvoudig drijvend vijverkroos de hele wereldkaart en worden onooglijke insecten of een afgevallen blaadje aan de anonimiteit onttrokken als waren zij kostbare fossielen.\nDe Encyclopedie van een volkstuin is geïnspireerd door de taal van de wetenschap, maar heeft geen enkele wetenschappelijke pretentie. Aan de basis staan volstrekt persoonlijke observaties, al zijn die geselecteerd en vastgelegd met wetenschappelijke precisie en oog voor detail. Het boek wil een complete visuele weergave geven van alles wat er groeit, bloeit, kruipt, zwemt en vliegt, op en langs en over de exact 245 vierkante meter van volkstuin 235 op het complex\n'Eigen Hof' in Rotterdam-Overschie. Toch staat niet zozeer het waargenomene centraal als wel de kunst van het waarnemen en de relatie tussen fotografie en wetenschap.