Henk van de Berkt: Smokkelaars op Texel

Klaas schrikt wakker, door kabaal op de gang. Harde stemmen klinken en haastige voetstappen naderen. De grendels worden met geweld opzij geschoven en het licht primet hem in de ogen. Met een ruk gaat de deur open en een man in uniform staat wijdbeens voor hem. 
"Wakker worden!" brult hij en trekt Klaas overeind.
Nog een man komt binnen, de havik, ziet Klaas en in de deuropening staat... ja nu ziet hij het, dat is Bas. Hij leunt tegen de deurpost en heeft beide handen in zijn zakken. "Wie is dat vriendje van jou?" brult de piloot. "Ik... ik weet niet wat u bedoel, meneer."
"Hier!" De man smijt een krant op de tafel... lezen!'
Ruw pakt hij Klaas bij een arm en duwt hem op de stoel. Klaas kan een kreet van pijn niet onderdrukken als hij op de stoel neervalt. Dan leest hij de grote letters van het artikel. De piloot gunt hem niet veel tijd en wijst met zijn vinger naar 'P.v.M.'
"Wie is dat?"
"Dat is mijn vriend meneer, maar ik wist niet dat die ook vermist is. Hij bleef een nachtje bij ons logeren en zou de volgende dag al weer naar huis gaan."
"Je liegt!" Chris slaat met zijn vuistop tafel om zijn woorden kracht bij te zetten.

Klaas gaat met zijn ouders en zus Ingrid naar Texel. Als hij met zijn vader gaat vissen, vindt klaas een zakje. Er blijken drugt in te zitten. Deze vondst verwikkelt Klaas, en later ook zijn vriend Piet, in een bijna te spannend avontuur.