Simon Carmiggelt (1913-1987) deed zich voor als de man die vanaf de zijlijn, minzaam peinzend, het menselijk tekort beschouwde en beschreef in fijnzinnige verhaaltjes met een tragikomische strekking. De ironie van zijn zinswendingen, de beeldende kracht van zijn metaforen en de melancholieke toonzetting van zijn humor maakten hem tot de observator, die altijd alles in evenwicht leek te hebben. De postume onthulling van zijn verhouding met Renate Rubinstein deed pas vermoeden dat hij ook een andere kant had, die echter nog grotendeels onbelicht is gebleven. Uit dit levensverhaal komen de vele kanten van Carmiggelt naar voren: de publieke persoonlijkheid, die hij bewust cultiveerde en naar voren schoof, en de persoon daarachter: de man die zichzelf uit de schaduw moest halen van zijn in de bezetting opgepakte broer, die aan de oorlog een aan fanatisme grenzend wereldbeeld overhield, en die zichzelf ondanks drank en depressies overeind trachtte te houden. Een man ook, die dartel uit de hand kon springen en een gretig feestvierden was, maar die tegelijk ongenadig hard kon zijn voor zichzelf en anderen, en anderzijds de tranen voelde opkomen als hij zijn favoriete 'In a sentimental mood' van Duke Ellington hoorde. Door getuigenissen van vrienden en tijdgenoten, en door een analyse van de duizenden onbekend gebleven Kronkels, rijst van Simon Carmiggelt een veelzijdiger en boeiender beeld op dan tot dusver bekend was. Henk van Gelder (1946) is freelance publicist op velerlei gebied. Eerder schreef hij onder meer biografieën van Jacques van Tol (De spookschrijver) en Abraham Tuschinski.