Dichter Sieger M.G. bezong in 'De tonen van replica' en in 'Straatvluchter' de gangen van het stadse labyrint. Hij noemde graffiti de ultieme liefdesverklaring en kleurrijke neonreclame de onontkoombare po e voor de nachtelijke dwaler.
In 'Schaduwvechter' gebruikt Sieger M.G. een donker middeleeuws palet. De ongrijpbare hoofse liefde, die opbloeit waar het slagveld begint, wordt door hem laag over laag gemaskeerd met verschillende tinten omber. Hij kan echter niet voorkomen dat ze met fel rood-oranje accenten blijft doorbreken. De witte vlag wordt niet gehesen, niemand wordt gespaard. De dichter 'verheft stem'. Woord wordt wapengekletter.
Ontsnapping uit de stad is een vlucht met een boot over gedempte kanalen. Sleurend met de lorrie over rails naar onbekende stations in de verte. In vogel-vlucht over hoge torens. Dan loskomen voor een nieuwe benadering.
In de aarzelende schemering blijkt de polariteit tussen licht en duisternis opgeheven. De wereld is een film-noir, de maan een toverlantaarn en op de muren dansen de schaduwen hun schimmenspel. De dichter speelt alle rollen. De idee is po e. Eindelijk is de steeg de grot geworden. Het is tijd om weer te lopen, de nacht in, de ochtend tegemoet.
'Schaduwvechter' is een galaxy aan gevoelens. De dichter beukt ermee tegen ingeslapen emoties. Doet de palissaden rondom de geest wankelen. Houdt zich echter op tijd in, want ook hij wil zich blijven koesteren aan het warmte uitstralende