In de woelige periode na de capitulatie van Japan en vóór de komst van de gallieerden in Nederlands-Indië laat een Japanse legerofficier het centrale pandhuis in Batavia leeghalen, waar voor miljoenen aan juwelen en goud ligt opgeslagen. De Japanse legerofficier Hiroshi Nakamura brengt de schat niet direct naar de afgesproken bestemming, maar gaat eerst langs bij zijn minnares, de Nederlandse Carla Wolff. Zo begint het verhaal van de Schat van Nakamura, de grootste juwelenroof uit de Nederlandse koloniale geschiedenis.
In zijn reconstructie van de gebeurtenissen rondom deze roof probeert voormalig NRC-journalist Peter Schumacher aannemelijk te maken dat de opbrengst van de schat bestemd was voor de guerillastrijd die de Japanners en Indonesiërs zouden moeten gaan voeren tegen de geallieerden. Deze strijd ontpopte zich al snel tot een Indonesische bevrijdingsoorlog, waarbij gebruik gemaakt werd van wapenarsenalen en fondsen die al tijdens de bezetting waren aangelegd. Ook werd de Indonesische jeugd ingezet, die door de Japanse propaganda sterk was beïnvloed.
Het tweede deel van het boek gaat over de omvangrijke corruptie en wapensmokkel die zich tussen 1945 en 1950 heeft voorgedaan in het Nederlandse leger en het KNIL. Aan de hand van lang geheimgehouden archieven beschrijft Schumacher hoe Nederlandse militairen zich bezighielden met illegale praktijken en zo het leven van hun strijdmakkers in de waagschaal stelden. Ook komen er feiten boven water die nieuw licht werpen op de dood van generaal Spoor. Net zoals de in Indonesië gepleegde excessen pas in de jaren zestig in de openbaarheid kwamen, komt met dit boek pas de ware omvang van de wijdverbreide misstanden en misdaden aan het licht.