Samenvatting

"Het plan was om naar Afrika te fietsen, een werelddeel dat altijd oneindig had geleken. Voor mijn geestesoog zag ik Zoeloes met speren in hun hand achter mensen etende leeuwen aan zitten, of David Attenborough die op zijn hurken in ondoordringbaar struikgewas zit en hoog opgeeft van de deugden van een boosaardig ogend insect dat je in een paar seconden kan doden. In mijn atlas leek het niet moeilijk te vinden: steeds maar naar beneden. Het leek ook niet zo ver. Maar zesenhalve duimnagel."

Josie Dew (1966) heeft op haar fiets meer dan 36 landen doorkruist. In De wind in mijn wielen beschrijft zij in een snelle en humoristische stijl haar onnavolgbare fietsavonturen in onder meer Europa, Marokko, India en de Sahara.
Recensie(s)




Het boek bevat verhalende beschrijvingen van een negental fietstochten die de schrijfster in de afgelopen vijftien jaar gemaakt heeft. In de verhalen voeren het avontuurlijke aspect en de eigen gevoelsmatige indrukken de boventoon boven de beschrijving van de tochten zelf. Een en ander doorspekt met humor, verlevendigd met kleine tekeningetjes en opgenomen fotomateriaal. Aan het begin van elke tochtbeschrijving is ter verduidelijking een summier kaartje met de route opgenomen. Het boek besluit met een overzicht van gebruikt materiaal en een register van significante personen en plaatsen. Het is vooral een gezellig en gemakkelijk leesbaar boek, bovendien enigszins spannend gezien het avontuurlijke aspect. Voor elke fietsliefhebber en elk avontuurlijk ingesteld persoon een boek van herkenning en van inspiratie voor toekomstige tochten.
(Biblion recensie, Beitj van Ek.)