Tot het mooiste en meest geacheveerde gedeelte van het lyrisch dichtwerk van P.C. Bouten behoren de 'Strofen van Andries den Hoghe'. Boutens heeft evenwel zijn leven lang ontkend van deze gedichten zelf de auteur te zijn geweest. Hij hield ol dat hij slechts de uitgever en tekstbezorger was van de literaire nalatenschap van een jonggestorvene. Voor de kenners van Boutens' poëzie was er echter geen twijfel mogelijk. En hoewel de 'Strofen' in de 'Verzamelde Werken' welke tussen 1943 en 1954 zijn verschenen, ontbraken, zijn zij in de uitgave van de 'Verzamelde lyriek' (1968) wel opgenomen als werk van Boutens. Het was enkele ingewijden bekend datalthans één, kortelings gestorven bewonderaarster van Boutens van de ware toedracht op de hoogte moest zijn. Deze heeft vlak voor haar overlijden haar geheim meegedeeld aan dr. W. Blok, hoogleraar Nederlandse taal- en letterkunde aan de Rijksuniversiteit van Goningen.
Aan de hand van deze gegevens en op grond van nieuwe handschriften en archiefstukken die terzelfdertijd tevoorschijn waren gekomen, is dr. W. Blok in staat het onomstotelijke bewijs te leveren dat de 'Strofen' alsmede de later gepubliceerde 'Andere verzen' inderdaad werk van Boutens zijn.
In 'P.C. Boutens en de nalatenschap van Andries den Hoghe' biedt dr. W. Blok de lezer, met behulp van voorheen geheel onbekende bio- en bibliografische gegevens, de bewijzen voor het auteurschap van Boutens en voorziet hij de 'Strofen' en 'Andere verzen' van een diepgaand commentaar, waarbij hij uitvoerig ingaat op de parallellen die deze vertonen met gedeelten uit de dialogen van Plato en het Oude en Nieuwe Testament.