Vooraanstaande persoonlijkheden uit de politiek andere maatschappelijke geledingen, benadrukken de noodzaak van hogere waarden en normen om uit de huidige crisis en malaise te ontsnappen. Sommigen verwijzen naar traditionele waarden uit het verleden, anderen stellen ons mens- en wereldbeeld radicaal in vraag. Juliaan Van Acker, hoogleraar orthopedagogiek te Nijmegen, sluit zich bij de laatsten aan en inspireert zich hierbij op filosofen als Kierkegaard, Levinas en Chalier.
Volgens Van Acker riskeert de mens steeds meer zijn menselijkheid te verliezen. De mens raakt betoverd door de spectaculaire wetenschappelijke en technische ontwikkelingen, of hij kan tot aan zijn dood probleemloos leven in de welvaarts- en verzorgingsstaat. Wij realiseren ons onvoldoende wat het betekent dat in de hoogst ontwikkelde beschaving een meerderheid hiermee tevreden is en geen verdere vragen stelt, bijvoorbeeld over de verantwoordelijkheid van de mens tegenover een Ander.
Als we de andere mensen, -die nabij zijn of veraf en de toekomstige generaties-, en de natuur zien als iets dat ons is toevertrouwd, leren we een minder baatzuchtige en soberder houding aan te nemen. Hoe dit kan worden toegepast in het dagelijks leven, in de nationale en Europese politiek, ten aanzien van het geweld in de samenleving of in de geestelijke gezondheidszorg, wordt in dit boek uiteengezet.