Pijnbestrijding was lange tijd het stiefkind van de geneeskunde. Het medisch handelen richtte zich op ziekte of letsel, niet op de pijn die daardoor werd veroorzaakt. Sociaal-culturele factoren, zoals de vergrijzing en de daarmee gepaard gaande stijging van het aantal chronisch zieken, hebben de vraag naar een goede pijnbestrijding doen toenemen. Dat geldt ook voor allerlei levensverlengende behandelingen die weliswaar jaren aan het leven toevoegen, maar tegelijkertijd vaak een pijnlijker bestaan veroorzaken, soms zelfs een ondraaglijk levenseinde.
In Mem en pijn plaatst dr. B.J.P. Crul, hoogleraar pijnbestrijding in Nijmegen, het complexe verschijnsel pijn ook in historisch, religieus en psychologisch perspectieven laat hij de vele gezichten van pijn als menselijke ervaring zien. Iedere patiënt(e) ervaart pijn op zijn of haar eigen manier, de beleving ervan wordt gekleurd door persoonlijke achtergronden.
Na een cultuurhistorische inleiding gaat de auteur in op de medische kant van. pijn. Hij bespreekt de verschillende oorzaken (en eventueel gevolgen) van pijn, de geleiding van pijn door de zenuwvezels en de (on)mogelijkheden om pijn te beïnvloeden of zelfs weg te nemen. Uitgangspunt hierbij is de praktijk. Crul behandelt vragen als: Wat betekent pijn voor de patiënt? Wat kan de behandelaar doen om de pijn te verlichten of weg te nemen? In hoeverre is de relatie tussen arts en patiënt van invloed op de pijnbestrijding? Wat te doen als de pijnbestrijding niet toereikend is? In het boek zijn ook opgenomen her Protocol postoperatieve pijnbestrijding, de analgetische ladder voor pijnbestrijding bij kanker en een praktische richtlijn voor het gebruik van analgetica bij kinderen
Mens en pijn is daarmee zeer bruikbaar bij de verschillende beroepsopleidingen binnen de gezondheidszorg- Maar het is ook informatief en interessant voor iedereen die iets meer wil weten over achtergronden en mogelijkheden van pijnbestrijding.