Studia Paedagogica : 32. Jongeren benutten hun kennis te weinig wanneer ze schrijven, zo blijkt uit onderzoek. Kan didactische ondersteuning hen helpen om hun kennis over een werkelijkheidsdomein optimaal te benutten, te verrijken, te ordenen en weer te geven in een informatief rijke en samenhangende informatieve tekst? En in welke stappen kan zo een ondersteuning worden opgebouwd? Deze vragen leidden tot een intensief onderzoek naar de vormgeving en effecten van een degelijke ondersteuning van het leren schrijven van informatieve teksten. Deze publicatie is relevant voor wie zich interesseert voor taaldidactiek, onderwijspsychologie en ontwerpkunde. Ze rapporteert een ontwerponderzoek, waarin hoog-, modaal- en laagtaalvaardige leerlingen tweede jaar secundair onderwijs stapsgewijs en individueel worden ondersteund bij het schrijven van een informatieve tekst. Bij elke stap is aangegeven welke processen of problemen zich bij iedere proefpersoon voordoen, hoe de onderzoeker hierop ondersteunend reageert en in welke mate die interventie ook resultaat oplevert. Het effect wordt vastgesteld op grond van de teksten die na iedere schrijfsessie worden geschreven, en van een tekst over een nieuw thema aan het einde van het schooljaar. Het blijkt dat de didactische ondersteuning vooral effect sorteert voor tekststructuur. Voor didactici, onderwijspsychologen, ontwerpers van leerplannen, leerkrachten, opleiders van taalleerkrachten en auteurs van handboeken biedt dit boek een helder zicht op problemen en oplossingen voor het ondersteunen van het schrijfproces. Daarbij ligt de focus op het schrijven van informatieve teksten door leerlingen, waarin de samenhang tussen schrijven en het benutten van reeds verworven kennis over een werkelijkheidsgebied centraal staat. Het is bovendien een publicatie waarin de raakvlakken tussen onderwijspsychologie, taalkunde en ontwerpkunde worden verkend.